De cursus glaswerken is gestart.Tijdens de eerste les mocht ik een stuk glas aan stukken snijden om te oefenen. Het was prettig om te kunnen voelen hoe de verschillende snijmesjes in de hand liggen en hoe het voelt om glas te snijden. Al snel wilde ik echter door naar het echte werk. Ik had al een tekening van een lamp en ik wilde glas gaan snijden voor het eerste paneel. De lamp is van het type windlicht. Een windlicht bestaat uit vier gelijke glazen panelen met een lamp in het midden. Als oefenmateriaal leek me dat een goed begin.
De eerste les bij La Jina
De tekening was al klaar en ik had zelfs al restjes glas van Anneke gekregen die ik mocht gebruiken.
Petra Deenen van La Jina Glaswerken (www.lajina.nl ) had voldoende glas van de ontbrekende kleuren.Â
Â
De eerste les heb ik al prutsend doorgebracht. Het snijwerk was niet om aan te zien. Er was geen haakse hoek te bekennen (terwijl het allemaal rechthoekige stukjes zouden moeten worden) en de randen leken meer op de rafelige onderkant van een bootleg spijkerbroek uit de jaren 70. Dus weer een illusie armer. Ik had van mijzelf wel wat meer verwacht gezien mijn houtervaring enzo.
Gelukkig kun je het snijwerk later corrigeren door de hobbels en bobbels weg te slijpen. Dat slijpen is nog een hele kunst op zich. En het is raadzaam om het slijpwerk tot een minimum te beperken. Want hoe slechter het snijwerk, des te meer werk is het om de fouten te corrigeren. Dit is niet voor niets het eerste gebod in Lean management (first time right).Â
Glasatelier in de houtwerkplaats
Het is heerlijk om bij La Jina te kunnen werken. Maar het was altijd al de bedoeling om ook thuis met glas aan de gang te gaan. Als basis had ik daarvoor een stevige werktafel nodig. Een tafel waarop ik glas moet kunnen snijden en eventueel slijpen. Mijn bestaande werkbank of de rommelige soort van werktafel voldoen beiden niet. Dus ik moest iets anders bedenken.Â
Mijn ‘heilige’ zaagtafel staat midden in de garage en heeft een stel stevige poten. Het ding is te zwaar en te lomp om telkens op te ruimen en met een mooi werkblad zou hij uitstekend dienst kunnen doen als glastafel. En daarmee was zijn lot beslist. Hij zou een speciaal glas werkblad gaan krijgen.Â
Samen met Anneke heb ik een stevig werkblad gemaakt van mdf. Omdat het werkblad niet mag schuiven op het onderstel heb ik er randen onder gemaakt waardoor schuiven niet meer mogelijk is. Ik had ergens nog een blikje parketlak staan en die lak is een uitstekende bescherming tegen olie en water.Â
Met ondersteuning van mijn nieuwe werktafel ben ik aan de slag gegaan met het snijden en slijpen van glas. Glasslijpen in een houtwerkplaats is eigenlijk vloeken in de kerk. Niet zozeer vanwege de rondvliegende glassplinters als wel vanwege de waterkoeling van het slijpapparaat. Hout kan heel slecht tegen water. Dus het is zaak om niet teveel te kliederen en de omgeving zoveel als mogelijk droog te houden. Door de slijpmachine een minimale hoeveelheid water te geven blijft het gespetter beperkt.Â
Een windlicht in wording
Voor het windlicht zijn er vier gelijke panelen nodig. Deze worden uiteraard stuk voor stuk gemaakt op basis van de tekening.
Het paneel wordt vanuit de hoek linksonder stukje voor stukje opgebouwd. Eerst een stukje snijden, liefst zo goed mogelijk op de lijn. Dan passen en slijpen. Dat passen en slijpen moet je herhalen totdat het stukje precies binnen de lijntjes van de tekening past. Het is verleidelijk om eerst snel alle stukjes te snijden en daarna bij te slijpen totdat alles past. Dit is zelden een goede aanpak. Het leidt tot heel veel slijpwerk en vaak ook nog tot het opnieuw moeten snijden van stukjes.Â
Als alle stukjes klaar zijn plak je koperfolie op de randjes. Omdat de koperfolie iets breder is dan de dikte van het glas ontstaat er een klein vouwtje op de bovenkant van het glas. Dit vormt de basis voor de soldeernaad.Â
Hout-/glaspaleis
Het eerste paneel van de lamp is af. Dat wil zeggen dat alle stukjes gesneden en van koperfolie voorzien zijn. Tijdens de volgende les ga ik ze aan elkaar proberen te solderen. Tot die tijd liggen glas en hout gebroederlijk naast elkaar in mijn hout-/glaspaleis. Ze gaan eigenlijk heel goed samen.