Een aantal jaar geleden kwamen we in Andalusië (Spanje) lettertegeltjes tegen die onmiddellijk onze aandacht trokken. Het leek ons wel een leuk idee om daar zelf een naambord mee te maken.
Eenmaal weer thuis gekomen ben ik op de zolder op zoek gegaan naar een mooi stuk hout als ondergrond voor de letters. In mijn voorraad vond ik nog een aantal vloerdelen padoek die uitstekend pasten bij de achtergond van de gevel en de voordeur.
De vloerdelen heb ik op maat gezaagd en met een verspringing aan elkaar gezet. Vooral niet rechtoe rechtaan. Dunne padoek latjes klemmen de letters in zodat je de ongeglazuurde randen van de letters niet meer ziet.
De tegeltjes zijn met speciale buitenlijm op het hout gelijmd want gewone lijm laat los als het gaat regenen of vriezen. Tussen de latjes en de tegeltjes is een speling van minimaal 1 mm gelaten zodat ze niet kapotgedrukt worden als het hout uitzet.
Toen het naambord eenmaal gereed was heeft het ongeveer 2 jaar liggen wachten op de montage naast de voordeur. In die tijd had het inmiddels behoorlijk wat stof gevangen.
Afgelopen weekend echter hebben we de stoute schoenen aangetrokken en het bord opgehangen. Uiteindelijk een klusje van niks.Als er iets opgehangen gaat worden aan de muur zitten we altijd met de vraag welke pluggen en schroeven daarvoor het beste passen. Want ik geef het eerlijk toe, mijn kennis over boren in andere materialen dan hout is zeer beperkt. Gelukkig heeft Anneke verstand van pluggen en schroeven en hebben we een royale voorraad van dat spul.
De vraag is altijd welke schroeven stevig genoeg zijn om het ding aan de muur te houden. Ervaringen uit het verleden leren ons dat er vaak schroeven gebruikt werden ‘waar je een olifant aan kon ophangen’. Ook al is dit best een stevig bord, dat zou toch een beetje overkill zijn.
We hebben eerst de gaten afgetekend op de muur middels een potlood met een hele lange punt die we door de gaten in het bord gestoken hebben.
Daarna de gaten in de voegen geboord. Het nare van het boren in muren is dat de boor nooit precies daar uitkomt waar je bedacht had. Allerlei harde en zachte stukjes sturen de boor een millimeter of meer uit de richting. Daarmee liggen de uiteindelijk gaten nooit lekker in lijn met de gaten in het bord. Dat kun je oplossen door bijvoorbeeld hele grote gaten te boren en daar dan een lekker dikke plug in te doen maar dat vonden wij als klussende vrouwen beneden onze stand. Dus gekozen voor een boortje 6 en daarmee prachtige gaten geboord. Gelukkig voor mij viel niet gelijk de hele voeg uit de muur. De pluggen konden er vervolgens zonder hamer in geduwd worden. We gingen er van uit dat die zichzelf later vast zou drukken als de schroef eenmaal op zijn plaats zat.
De eerste twee schroeven gleden vrij soepel in de plug. De derde en de vierde schroef waren ontevreden over de richting die wij bedacht en voorbereid hadden. Dus hebben we wat overtuigingskracht moeten gebruiken zonder dat het teveel op zou vallen in de buurt. Wij snappen nu ook waarom klussende mannen altijd een schroefboormachine gebruiken. Als een schroef niet met de hand in te draaien is omdat de gaten niet in lijn liggen, duwt de boormachine gewoon zo hard door dat de schroef zijn weg wel vindt. Gewoon ergens achter het bord. En dat is aan het eindresultaat niet te zien.
Nog een laatste poetsbeurtje 
Hier wonen wij